φρουρίων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰruː.rí.ɔːn/ → /ɸruˈri.on/ → /fruˈri.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰruː.rí.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰruˈri.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸruˈri.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fruˈri.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fruˈri.on/

Noun

φρουρῐ́ων • (phrouríōn)

1. genitive plural of φρούρῐον (phroúrion)