թառամիմ

Old Armenian

Alternative forms

• թառամեմ (tʻaṙamem)
• թարշամիմ (tʻaršamim)

Etymology

(deprecated template usage)

From թառամ (tʻaṙam).

Verb

թառամիմ • (tʻaṙamim)  (aorist indicative թառամեցայ)

1. to wither

Conjugation

mediopassive

infinitive		թառամել, թառամիլ* (tʻaṙamel, tʻaṙamil*)		participle	թառամեցեալ, թառամեալ (tʻaṙamecʻeal, tʻaṙameal)
causative		թառամեցուցանեմ (tʻaṙamecʻucʻanem)		aorist stem	թառամեց- (tʻaṙamecʻ-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	թառամիմ (tʻaṙamim)	թառամիս (tʻaṙamis)	թառամի (tʻaṙami)	թառամիմք (tʻaṙamimkʻ)	թառամիք (tʻaṙamikʻ)	թառամին (tʻaṙamin)
	imperfect	թառամէի (tʻaṙamēi)	թառամէիր (tʻaṙamēir)	թառամէր, թառամիւր (tʻaṙamēr, tʻaṙamiwr)	թառամէաք (tʻaṙamēakʻ)	թառամէիք (tʻaṙamēikʻ)	թառամէին (tʻaṙamēin)
	aorist	թառամեցայ (tʻaṙamecʻay)	թառամեցար (tʻaṙamecʻar)	թառամեցաւ (tʻaṙamecʻaw)	թառամեցաք (tʻaṙamecʻakʻ)	թառամեցայք (tʻaṙamecʻaykʻ)	թառամեցան (tʻaṙamecʻan)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	թառամիցիմ (tʻaṙamicʻim)	թառամիցիս (tʻaṙamicʻis)	թառամիցի (tʻaṙamicʻi)	թառամիցիմք (tʻaṙamicʻimkʻ)	թառամիցիք (tʻaṙamicʻikʻ)	թառամիցին (tʻaṙamicʻin)
	aorist	թառամեցայց (tʻaṙamecʻaycʻ)	թառամեսցիս (tʻaṙamescʻis)	թառամեսցի (tʻaṙamescʻi)	թառամեսցուք (tʻaṙamescʻukʻ)	թառամեսջիք (tʻaṙamesǰikʻ)	թառամեսցին (tʻaṙamescʻin)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	թառամեա՛ց (tʻaṙameácʻ)	—	—	թառամեցարո՛ւք (tʻaṙamecʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	թառամեսջի՛ր (tʻaṙamesǰír)	—	—	թառամեսջի՛ք (tʻaṙamesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ թառամիր (mí tʻaṙamir)	—	—	մի՛ թառամիք (mí tʻaṙamikʻ)	—
*post-classical

Descendants

• Armenian: թառամել (tʻaṙamel)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “թառամիմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy