הייסן

Yiddish

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] Old High German heizzan.

Verb

הייסן • (heysn) (past participle געהייסן (geheysn))

1. to be called; to be named
2. to mean; to signify

Conjugation

Conjugation of הייסן

infinitive	הייסן heysn
present participle	הייסנדיק heysndik
past participle	געהייסן geheysn
auxiliary	האָבן hobn
present	איך הייס ikh heys	מיר הייסן mir heysn
	דו הייסט du heyst	איר הייסט ir heyst
	ער הייסט er heyst	זיי הייסן zey heysn
imperative	הייס (דו) heys (du)	הייסט (איר) heyst (ir)
Composed forms past איך האָב געהייסן ikh hob geheysn מיר האָבן געהייסן mir hobn geheysn דו האָסט געהייסן du host geheysn איר האָט געהייסן ir hot geheysn ער האָט געהייסן er hot geheysn זיי האָבן געהייסן zey hobn geheysn pluperfect איך האָב געהאַט געהייסן ikh hob gehat geheysn מיר האָבן געהאַט געהייסן mir hobn gehat geheysn דו האָסט געהאַט געהייסן du host gehat geheysn איר האָט געהאַט געהייסן ir hot gehat geheysn ער האָט געהאַט געהייסן er hot gehat geheysn זיי האָבן געהאַט געהייסן zey hobn gehat geheysn future איך וועל הייסן ikh vel heysn מיר וועלן הייסן mir veln heysn דו וועסט הייסן du vest heysn איר וועט הייסן ir vet heysn ער וועט הייסן er vet heysn זיי וועלן הייסן zey veln heysn future perfect איך וועל האָבן געהייסן ikh vel hobn geheysn מיר וועלן האָבן געהייסן mir veln hobn geheysn דו וועסט האָבן געהייסן du vest hobn geheysn איר וועט האָבן געהייסן ir vet hobn geheysn ער וועט האָבן געהייסן er vet hobn geheysn זיי וועלן האָבן געהייסן zey veln hobn geheysn