פֿאַלן

Yiddish

Etymology

From Old High German fallan, from Proto-Germanic *fallaną.

Verb

פֿאַלן • (faln) (past participle געפֿאַלן (gefaln))

1. to fall (move to a lower position)

Conjugation

Conjugation of פֿאַלן

infinitive	פֿאַלן faln
present participle	פֿאַלנדיק falndik
past participle	געפֿאַלן gefaln
auxiliary	זײַן zayn
present	איך פֿאַל ikh fal	מיר פֿאַלן mir faln
	דו פֿאַלסט du falst	איר פֿאַלט ir falt
	ער פֿאַלט er falt	זיי פֿאַלן zey faln
imperative	פֿאַל (דו) fal (du)	פֿאַלט (איר) falt (ir)
Composed forms past איך בין געפֿאַלן ikh bin gefaln מיר זענען געפֿאַלן mir zenen gefaln דו ביסט געפֿאַלן du bist gefaln איר זענט געפֿאַלן ir zent gefaln ער איז געפֿאַלן er iz gefaln זיי זענען געפֿאַלן zey zenen gefaln pluperfect איך בין געווען געפֿאַלן ikh bin geven gefaln מיר זענען געווען געפֿאַלן mir zenen geven gefaln דו ביסט געווען געפֿאַלן du bist geven gefaln איר זענט געווען געפֿאַלן ir zent geven gefaln ער איז געווען געפֿאַלן er iz geven gefaln זיי זענען געווען געפֿאַלן zey zenen geven gefaln future איך וועל פֿאַלן ikh vel faln מיר וועלן פֿאַלן mir veln faln דו וועסט פֿאַלן du vest faln איר וועט פֿאַלן ir vet faln ער וועט פֿאַלן er vet faln זיי וועלן פֿאַלן zey veln faln future perfect איך וועל זײַן געפֿאַלן ikh vel zayn gefaln מיר וועלן זײַן געפֿאַלן mir veln zayn gefaln דו וועסט זײַן געפֿאַלן du vest zayn gefaln איר וועט זײַן געפֿאַלן ir vet zayn gefaln ער וועט זײַן געפֿאַלן er vet zayn gefaln זיי וועלן זײַן געפֿאַלן zey veln zayn gefaln

Derived terms

• אַראָפּפֿאַלן (aropfaln, “to fall”)