إكراه
Arabic
Noun
إِكْرَاه • (ʔikrāh) m
- verbal noun of أَكْرَهَ (ʔakraha) (form IV)
Declension
Declension of noun إِكْرَاه (ʔikrāh)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | إِكْرَاه ʔikrāh |
الْإِكْرَاه al-ʔikrāh |
إِكْرَاه ʔikrāh |
Nominative | إِكْرَاهٌ ʔikrāhun |
الْإِكْرَاهُ al-ʔikrāhu |
إِكْرَاهُ ʔikrāhu |
Accusative | إِكْرَاهًا ʔikrāhan |
الْإِكْرَاهَ al-ʔikrāha |
إِكْرَاهَ ʔikrāha |
Genitive | إِكْرَاهٍ ʔikrāhin |
الْإِكْرَاهِ al-ʔikrāhi |
إِكْرَاهِ ʔikrāhi |