حسين
Arabic
Proper noun
حُسَيْن • (ḥusayn) m
Declension
Declension of noun حُسَيْن (ḥusayn)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | — | حُسَيْن ḥusayn |
— |
Nominative | — | حُسَيْنٌ ḥusaynun |
— |
Accusative | — | حُسَيْنًا ḥusaynan |
— |
Genitive | — | حُسَيْنٍ ḥusaynin |
— |
References
- Lane, Edward William (1863) “حسين”, in Arabic-English Lexicon[1], London: Williams & Norgate