ἀγανακτησομένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.nak.tɛː.so.mé.nɛː/ → /a.ɣa.nak.ti.soˈme.ni/ → /a.ɣa.nak.ti.soˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.nak.tɛː.so.mé.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.nak.te̝.soˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.nak.ti.soˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.nak.ti.soˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.nak.ti.soˈme.ni/

Participle

ἀγᾰνακτησομένη • (aganaktēsoménē)

1. nominative/vocative feminine singular of ἀγανακτησόμενος (aganaktēsómenos)