ἀγανακτούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.nak.tǔː.me.nos/ → /a.ɣa.nakˈtu.me.nos/ → /a.ɣa.nakˈtu.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.nak.tǔː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.nakˈtu.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.nakˈtu.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.nakˈtu.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.nakˈtu.me.nos/

Participle

ἀγᾰνακτούμενος • (aganaktoúmenos) m (feminine ἀγᾰνακτουμένη, neuter ἀγᾰνακτούμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle contracted of ἀγανακτέω (aganaktéō)

Inflection

First and second declension of ἀγανακτούμενος; ἀγανακτουμένη; ἀγανακτούμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀγανακτούμενος aganaktoúmenos	ἀγανακτουμένη aganaktouménē	ἀγανακτούμενον aganaktoúmenon		ἀγανακτουμένω aganaktouménō	ἀγανακτουμένᾱ aganaktouménā	ἀγανακτουμένω aganaktouménō		ἀγανακτούμενοι aganaktoúmenoi	ἀγανακτούμεναι aganaktoúmenai	ἀγανακτούμενᾰ aganaktoúmena
Genitive		ἀγανακτουμένου aganaktouménou	ἀγανακτουμένης aganaktouménēs	ἀγανακτουμένου aganaktouménou		ἀγανακτουμένοιν aganaktouménoin	ἀγανακτουμέναιν aganaktouménain	ἀγανακτουμένοιν aganaktouménoin		ἀγανακτουμένων aganaktouménōn	ἀγανακτουμένων aganaktouménōn	ἀγανακτουμένων aganaktouménōn
Dative		ἀγανακτουμένῳ aganaktouménōi	ἀγανακτουμένῃ aganaktouménēi	ἀγανακτουμένῳ aganaktouménōi		ἀγανακτουμένοιν aganaktouménoin	ἀγανακτουμέναιν aganaktouménain	ἀγανακτουμένοιν aganaktouménoin		ἀγανακτουμένοις aganaktouménois	ἀγανακτουμέναις aganaktouménais	ἀγανακτουμένοις aganaktouménois
Accusative		ἀγανακτούμενον aganaktoúmenon	ἀγανακτουμένην aganaktouménēn	ἀγανακτούμενον aganaktoúmenon		ἀγανακτουμένω aganaktouménō	ἀγανακτουμένᾱ aganaktouménā	ἀγανακτουμένω aganaktouménō		ἀγανακτουμένους aganaktouménous	ἀγανακτουμένᾱς aganaktouménās	ἀγανακτούμενᾰ aganaktoúmena
Vocative		ἀγανακτούμενε aganaktoúmene	ἀγανακτουμένη aganaktouménē	ἀγανακτούμενον aganaktoúmenon		ἀγανακτουμένω aganaktouménō	ἀγανακτουμένᾱ aganaktouménā	ἀγανακτουμένω aganaktouménō		ἀγανακτούμενοι aganaktoúmenoi	ἀγανακτούμεναι aganaktoúmenai	ἀγανακτούμενᾰ aganaktoúmena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀγανακτουμένως aganaktouménōs				ἀγανακτουμενώτερος aganaktoumenṓteros				ἀγανακτουμενώτᾰτος aganaktoumenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.