ἀγγελίοιμεν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡe.lí.oi̯.men/ → /aɲ.ɟeˈli.y.men/ → /aɲ.ɟeˈli.i.men/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lí.oi̯.men/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈli.y.men/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.y.men/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.y.men/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.i.men/

Verb

ἀγγελίοιμεν • (angelíoimen)

1. Doric first-person plural future active optative of ἀγγέλλω (angéllō)