ἀγειρόντων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡeː.rón.tɔːn/ → /a.ʝiˈron.ton/ → /a.ʝiˈron.don/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡeː.rón.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡiˈron.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ʝiˈron.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ʝiˈron.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ʝiˈron.don/

Verb

ἀγειρόντων • (ageiróntōn)

1. third-person plural present active imperative of ἀγείρω (ageírō)