ἀγερούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡe.rǔː.me.nos/ → /a.ʝeˈru.me.nos/ → /a.ʝeˈru.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡe.rǔː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡeˈru.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ʝeˈru.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ʝeˈru.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ʝeˈru.me.nos/

Participle

ἀγερούμενος • (ageroúmenos) m (feminine ἀγερουμένη, neuter ἀγερούμενον); first/second declension

1. future middle participle contracted of ἀγείρω (ageírō)

Inflection

First and second declension of ἀγερούμενος; ἀγερουμένη; ἀγερούμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀγερούμενος ageroúmenos	ἀγερουμένη agerouménē	ἀγερούμενον ageroúmenon		ἀγερουμένω agerouménō	ἀγερουμένᾱ agerouménā	ἀγερουμένω agerouménō		ἀγερούμενοι ageroúmenoi	ἀγερούμεναι ageroúmenai	ἀγερούμενᾰ ageroúmena
Genitive		ἀγερουμένου agerouménou	ἀγερουμένης agerouménēs	ἀγερουμένου agerouménou		ἀγερουμένοιν agerouménoin	ἀγερουμέναιν agerouménain	ἀγερουμένοιν agerouménoin		ἀγερουμένων agerouménōn	ἀγερουμένων agerouménōn	ἀγερουμένων agerouménōn
Dative		ἀγερουμένῳ agerouménōi	ἀγερουμένῃ agerouménēi	ἀγερουμένῳ agerouménōi		ἀγερουμένοιν agerouménoin	ἀγερουμέναιν agerouménain	ἀγερουμένοιν agerouménoin		ἀγερουμένοις agerouménois	ἀγερουμέναις agerouménais	ἀγερουμένοις agerouménois
Accusative		ἀγερούμενον ageroúmenon	ἀγερουμένην agerouménēn	ἀγερούμενον ageroúmenon		ἀγερουμένω agerouménō	ἀγερουμένᾱ agerouménā	ἀγερουμένω agerouménō		ἀγερουμένους agerouménous	ἀγερουμένᾱς agerouménās	ἀγερούμενᾰ ageroúmena
Vocative		ἀγερούμενε ageroúmene	ἀγερουμένη agerouménē	ἀγερούμενον ageroúmenon		ἀγερουμένω agerouménō	ἀγερουμένᾱ agerouménā	ἀγερουμένω agerouménō		ἀγερούμενοι ageroúmenoi	ἀγερούμεναι ageroúmenai	ἀγερούμενᾰ ageroúmena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀγερουμένως agerouménōs				ἀγερουμενώτερος ageroumenṓteros				ἀγερουμενώτᾰτος ageroumenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.