ἀντιθετικός

Ancient Greek

Etymology

From ᾰ̓ντῐτῐ́θημῐ (antitíthēmi, “set against”) +‎ -τῐκός (-tikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.ti.tʰe.ti.kós/ → /an.ti.θe.tiˈkos/ → /an.di.θe.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.ti.tʰe.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.ti.tʰe.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.ti.θe.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.ti.θe.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.di.θe.tiˈkos/

Adjective

ᾰ̓ντῐθετῐκός • (antithetikós) m (feminine ᾰ̓ντῐθετῐκή, neuter ᾰ̓ντῐθετῐκόν); first/second declension

1. setting in opposition, contrasting; antithetical

Inflection

First and second declension of ᾰ̓ντῐθετῐκός; ᾰ̓ντῐθετῐκή; ᾰ̓ντῐθετῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓ντῐθετῐκός antithetikós	ᾰ̓ντῐθετῐκή antithetikḗ	ᾰ̓ντῐθετῐκόν antithetikón		ᾰ̓ντῐθετῐκώ antithetikṓ	ᾰ̓ντῐθετῐκᾱ́ antithetikā́	ᾰ̓ντῐθετῐκώ antithetikṓ		ᾰ̓ντῐθετῐκοί antithetikoí	ᾰ̓ντῐθετῐκαί antithetikaí	ᾰ̓ντῐθετῐκᾰ́ antithetiká
Genitive		ᾰ̓ντῐθετῐκοῦ antithetikoû	ᾰ̓ντῐθετῐκῆς antithetikês	ᾰ̓ντῐθετῐκοῦ antithetikoû		ᾰ̓ντῐθετῐκοῖν antithetikoîn	ᾰ̓ντῐθετῐκαῖν antithetikaîn	ᾰ̓ντῐθετῐκοῖν antithetikoîn		ᾰ̓ντῐθετῐκῶν antithetikôn	ᾰ̓ντῐθετῐκῶν antithetikôn	ᾰ̓ντῐθετῐκῶν antithetikôn
Dative		ᾰ̓ντῐθετῐκῷ antithetikôi	ᾰ̓ντῐθετῐκῇ antithetikêi	ᾰ̓ντῐθετῐκῷ antithetikôi		ᾰ̓ντῐθετῐκοῖν antithetikoîn	ᾰ̓ντῐθετῐκαῖν antithetikaîn	ᾰ̓ντῐθετῐκοῖν antithetikoîn		ᾰ̓ντῐθετῐκοῖς antithetikoîs	ᾰ̓ντῐθετῐκαῖς antithetikaîs	ᾰ̓ντῐθετῐκοῖς antithetikoîs
Accusative		ᾰ̓ντῐθετῐκόν antithetikón	ᾰ̓ντῐθετῐκήν antithetikḗn	ᾰ̓ντῐθετῐκόν antithetikón		ᾰ̓ντῐθετῐκώ antithetikṓ	ᾰ̓ντῐθετῐκᾱ́ antithetikā́	ᾰ̓ντῐθετῐκώ antithetikṓ		ᾰ̓ντῐθετῐκούς antithetikoús	ᾰ̓ντῐθετῐκᾱ́ς antithetikā́s	ᾰ̓ντῐθετῐκᾰ́ antithetiká
Vocative		ᾰ̓ντῐθετῐκέ antithetiké	ᾰ̓ντῐθετῐκή antithetikḗ	ᾰ̓ντῐθετῐκόν antithetikón		ᾰ̓ντῐθετῐκώ antithetikṓ	ᾰ̓ντῐθετῐκᾱ́ antithetikā́	ᾰ̓ντῐθετῐκώ antithetikṓ		ᾰ̓ντῐθετῐκοί antithetikoí	ᾰ̓ντῐθετῐκαί antithetikaí	ᾰ̓ντῐθετῐκᾰ́ antithetiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ᾰ̓ντῐθετῐκῶς antithetikôs				ᾰ̓ντῐθετῐκώτερος antithetikṓteros				ᾰ̓ντῐθετῐκώτᾰτος antithetikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → English: antithetic
• → French: antithétique
• Greek: αντιθετικός (antithetikós)

References

• “ἀντιθετικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἀντιθετικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀντιθετικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)