ἠγγελκόντων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɛːŋ.ɡel.kón.tɔːn/ → /iɲ.ɟelˈkon.ton/ → /iɲ.ɟelˈkon.don/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːŋ.ɡel.kón.tɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ŋ.ɡelˈkon.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iɲ.ɟelˈkon.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iɲ.ɟelˈkon.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iɲ.ɟelˈkon.don/

Verb

ἠγγελκόντων • (ēngelkóntōn)

1. third-person plural perfect active imperative of ἀγγέλλω (angéllō)