ծագում

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian ծագումն (cagumn).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ծագում (cagum)

  1. origin
    անհայտ ծագմանanhayt cagmanof unknown origin
  2. rise (of Sun, stars)

Declension

[edit]
n-type/i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative ծագում (cagum) ծագումներ (cagumner)
dative ծագման, ծագումի (cagman, cagumi) ծագումների (cagumneri)
ablative ծագումից (cagumicʻ) ծագումներից (cagumnericʻ)
instrumental ծագմամբ, ծագումով (cagmamb, cagumov) ծագումներով (cagumnerov)
locative ծագումում* (cagumum*) ծագումներում (cagumnerum)
definite forms
nominative ծագումը/ծագումն (cagumə/cagumn) ծագումները/ծագումներն (cagumnerə/cagumnern)
dative ծագմանը/ծագմանն, ծագումին (cagmanə/cagmann, cagumin) ծագումներին (cagumnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative ծագումս (cagums) ծագումներս (cagumners)
dative ծագմանս/ծագումիս (cagmans/cagumis) ծագումներիս (cagumneris)
ablative ծագումիցս (cagumicʻs) ծագումներիցս (cagumnericʻs)
instrumental ծագումովս (cagumovs) ծագումներովս (cagumnerovs)
locative ծագումումս* (cagumums*) ծագումներումս (cagumnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative ծագումդ (cagumd) ծագումներդ (cagumnerd)
dative ծագմանդ/ծագումիդ (cagmand/cagumid) ծագումներիդ (cagumnerid)
ablative ծագումիցդ (cagumicʻd) ծագումներիցդ (cagumnericʻd)
instrumental ծագումովդ (cagumovd) ծագումներովդ (cagumnerovd)
locative ծագումումդ* (cagumumd*) ծագումներումդ (cagumnerumd)
*the singular locative is seldom used

Derived terms

[edit]