ἀνταναγαγόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.ta.na.ɡa.ɡó.me.nos/ → /an.ta.na.ɣaˈɣo.me.nos/ → /an.da.na.ɣaˈɣo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.ta.na.ɡa.ɡó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.ta.na.ɡaˈɡo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.ta.na.ɣaˈɣo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.ta.na.ɣaˈɣo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.da.na.ɣaˈɣo.me.nos/

Participle

ἀντᾰνᾰγᾰγόμενος • (antanagagómenos) m (feminine ἀντᾰνᾰγᾰγομένη, neuter ἀντᾰνᾰγᾰγόμενον); first/second declension

1. aorist middle participle of ἀντανάγω (antanágō)

Declension

First and second declension of ἀντᾰνᾰγᾰγόμενος; ἀντᾰνᾰγᾰγομένη; ἀντᾰνᾰγᾰγόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀντᾰνᾰγᾰγόμενος antanagagómenos	ἀντᾰνᾰγᾰγομένη antanagagoménē	ἀντᾰνᾰγᾰγόμενον antanagagómenon		ἀντᾰνᾰγᾰγομένω antanagagoménō	ἀντᾰνᾰγᾰγομένᾱ antanagagoménā	ἀντᾰνᾰγᾰγομένω antanagagoménō		ἀντᾰνᾰγᾰγόμενοι antanagagómenoi	ἀντᾰνᾰγᾰγόμεναι antanagagómenai	ἀντᾰνᾰγᾰγόμενᾰ antanagagómena
Genitive		ἀντᾰνᾰγᾰγομένου antanagagoménou	ἀντᾰνᾰγᾰγομένης antanagagoménēs	ἀντᾰνᾰγᾰγομένου antanagagoménou		ἀντᾰνᾰγᾰγομένοιν antanagagoménoin	ἀντᾰνᾰγᾰγομέναιν antanagagoménain	ἀντᾰνᾰγᾰγομένοιν antanagagoménoin		ἀντᾰνᾰγᾰγομένων antanagagoménōn	ἀντᾰνᾰγᾰγομένων antanagagoménōn	ἀντᾰνᾰγᾰγομένων antanagagoménōn
Dative		ἀντᾰνᾰγᾰγομένῳ antanagagoménōi	ἀντᾰνᾰγᾰγομένῃ antanagagoménēi	ἀντᾰνᾰγᾰγομένῳ antanagagoménōi		ἀντᾰνᾰγᾰγομένοιν antanagagoménoin	ἀντᾰνᾰγᾰγομέναιν antanagagoménain	ἀντᾰνᾰγᾰγομένοιν antanagagoménoin		ἀντᾰνᾰγᾰγομένοις antanagagoménois	ἀντᾰνᾰγᾰγομέναις antanagagoménais	ἀντᾰνᾰγᾰγομένοις antanagagoménois
Accusative		ἀντᾰνᾰγᾰγόμενον antanagagómenon	ἀντᾰνᾰγᾰγομένην antanagagoménēn	ἀντᾰνᾰγᾰγόμενον antanagagómenon		ἀντᾰνᾰγᾰγομένω antanagagoménō	ἀντᾰνᾰγᾰγομένᾱ antanagagoménā	ἀντᾰνᾰγᾰγομένω antanagagoménō		ἀντᾰνᾰγᾰγομένους antanagagoménous	ἀντᾰνᾰγᾰγομένᾱς antanagagoménās	ἀντᾰνᾰγᾰγόμενᾰ antanagagómena
Vocative		ἀντᾰνᾰγᾰγόμενε antanagagómene	ἀντᾰνᾰγᾰγομένη antanagagoménē	ἀντᾰνᾰγᾰγόμενον antanagagómenon		ἀντᾰνᾰγᾰγομένω antanagagoménō	ἀντᾰνᾰγᾰγομένᾱ antanagagoménā	ἀντᾰνᾰγᾰγομένω antanagagoménō		ἀντᾰνᾰγᾰγόμενοι antanagagómenoi	ἀντᾰνᾰγᾰγόμεναι antanagagómenai	ἀντᾰνᾰγᾰγόμενᾰ antanagagómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀντᾰνᾰγᾰγομένως antanagagoménōs				ἀντᾰνᾰγᾰγομενώτερος antanagagomenṓteros				ἀντᾰνᾰγᾰγομενώτᾰτος antanagagomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.