imaginatus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of imāginor.
Participle
[edit]imāginātus (feminine imāgināta, neuter imāginātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | imāginātus | imāgināta | imāginātum | imāginātī | imāginātae | imāgināta | |
Genitive | imāginātī | imāginātae | imāginātī | imāginātōrum | imāginātārum | imāginātōrum | |
Dative | imāginātō | imāginātō | imāginātīs | ||||
Accusative | imāginātum | imāginātam | imāginātum | imāginātōs | imāginātās | imāgināta | |
Ablative | imāginātō | imāginātā | imāginātō | imāginātīs | |||
Vocative | imāgināte | imāgināta | imāginātum | imāginātī | imāginātae | imāgināta |
Descendants
[edit]- English: imaginate
References
[edit]- imaginatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)