ioculatus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of ioculor.
Participle
[edit]ioculātus (feminine ioculāta, neuter ioculātum); first/second-declension participle
- Alternative form of iocātus
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ioculātus | ioculāta | ioculātum | ioculātī | ioculātae | ioculāta | |
| genitive | ioculātī | ioculātae | ioculātī | ioculātōrum | ioculātārum | ioculātōrum | |
| dative | ioculātō | ioculātae | ioculātō | ioculātīs | |||
| accusative | ioculātum | ioculātam | ioculātum | ioculātōs | ioculātās | ioculāta | |
| ablative | ioculātō | ioculātā | ioculātō | ioculātīs | |||
| vocative | ioculāte | ioculāta | ioculātum | ioculātī | ioculātae | ioculāta | |