penetrabilis
Latin
[edit]Etymology
[edit]From penetrāre, penetrō (“to enter, penetrate”) + -bilis.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /pe.neˈtraː.bi.lis/, [pɛnɛˈt̪räːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pe.neˈtra.bi.lis/, [peneˈt̪räːbilis]
Adjective
[edit]penetrābilis (neuter penetrābile, comparative penetrābilior); third-declension two-termination adjective
- penetrable
- piercing (sound)
Declension
[edit]Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | penetrābilis | penetrābile | penetrābilēs | penetrābilia | |
Genitive | penetrābilis | penetrābilium | |||
Dative | penetrābilī | penetrābilibus | |||
Accusative | penetrābilem | penetrābile | penetrābilēs penetrābilīs |
penetrābilia | |
Ablative | penetrābilī | penetrābilibus | |||
Vocative | penetrābilis | penetrābile | penetrābilēs | penetrābilia |
Descendants
[edit]- Translingual: Keffia penetrabilis, Mochlozetes penetrabilis
References
[edit]- “penetrabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “penetrabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- penetrabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.