ebriacus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 10:33, 3 July 2022.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Derived from Latin ēbrius.

Pronunciation

Adjective

ēbriācus (feminine ēbriāca, neuter ēbriācum); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin) drunk, intoxicated; drunken

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ēbriācus ēbriāca ēbriācum ēbriācī ēbriācae ēbriāca
Genitive ēbriācī ēbriācae ēbriācī ēbriācōrum ēbriācārum ēbriācōrum
Dative ēbriācō ēbriācō ēbriācīs
Accusative ēbriācum ēbriācam ēbriācum ēbriācōs ēbriācās ēbriāca
Ablative ēbriācō ēbriācā ēbriācō ēbriācīs
Vocative ēbriāce ēbriāca ēbriācum ēbriācī ēbriācae ēbriāca

Descendants

  • Catalan: embriac
  • French: ivraie
  • Italian: ubriaco

Template:mid2

References

  • ebriacus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • ebriacus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.