źdźbło

Polish

FWOTD – 2 March 2016

Etymology

Inherited from Old Polish śćbło (with genitive plural *ściebł), from Proto-Slavic *stьblo.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʑd͡ʑbwɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔ
• Syllabification: źdźbło

Noun

źdźbło n (diminutive ździebełko)

1. (botany) blade, culm
   • 1941, Władysław Stanisław Reymont, translated by Michael H. Dziewicki, Chłopi [The Peasants]:

     Siwe, lodowate bicze deszczów siekły bezustannie ziemię i przemiękały do głębi, aż drzewo każde, źdźbło każde dygotało w bezmiernym bólu.

     The rain, like scourges of ashen-gray hue, unceasingly beat upon the earth, soaking every tree to its very centre, and making every blade of grass quiver, as in dire pain.

   • 2013 August 12, Tomasz Kłosowski, “Ładne męskie nogi nad wodą”, in Rzeczpospolita:

     Ale badacze potrafią ją wypatrzyć, bo po obu stronach źdźbła wystają wielkie oczy.

     But the researches can spot it, because large eyes stick out on both sides of the blade of grass.

2. (colloquial) a very small amount of something

Declension

Declension of źdźbło

	singular	plural
nominative	źdźbło	źdźbła
genitive	źdźbła	źdźbeł
dative	źdźbłu	źdźbłom
accusative	źdźbło	źdźbła
instrumental	źdźbłem	źdźbłami
locative	źdźble	źdźbłach
vocative	źdźbło	źdźbła

Derived terms

adjective

• źdźbłowy

 

proverb

• źdźbło w oku bliźniego widzisz, a belki w swoim nie dostrzegasz

 

Related terms

noun

• ździebełeczko

 

Further reading

• źdźbło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• źdźbło in Polish dictionaries at PWN