divuitè
Catalan
[a], [b] ← 17 | 18 | 19 → [a], [b] |
---|---|---|
Cardinal (Central): divuit Cardinal (Valencian): díhuit Ordinal (Central): divuitè Ordinal (Valencian): dihuité | ||
Catalan Wikipedia article on 18 |
Alternative forms
Etymology
From divuit (“eighteen”) + -è (ordinal suffix).
Pronunciation
Audio: (file)
Adjective
divuitè (feminine divuitena, masculine plural divuitens, feminine plural divuitenes)
Noun
divuitè m (plural divuitens)
Further reading
- “divuitè” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “divuitè”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “divuitè” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “divuitè” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.