mędrzec

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mǫdrьcь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɛn.dʐɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛndʐɛt͡s
• Syllabification: męd‧rzec

Noun

mędrzec m pers (female equivalent mędrczyni)

1. sage, wise man

Declension

Declension of mędrzec

	singular	plural
nominative	mędrzec	mędrcy/mędrce (deprecative)
genitive	mędrca	mędrców
dative	mędrcowi	mędrcom
accusative	mędrca	mędrców
instrumental	mędrcem	mędrcami
locative	mędrcu	mędrcach
vocative	mędrcze	mędrcy

Related terms

adjective

• mądry
• przemądrzały

 

nouns

• mądrala
• mądrość

 

verbs

• mądrzeć
• mądrzyć się

 

Further reading

• mędrzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mędrzec in Polish dictionaries at PWN