aczżeż

Old Polish

Etymology

From acz +‎ -ż. First attested in the middle of the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ad͡ʒʲʒʲɛʃ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ad͡ʒʲʒʲɛʃ/

Conjunction

aczżeż

1. (hapax) introduces a question
   • 1874-1891 [Middle of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XII, page 237:

     Gdi vbodzi duchem mayą nyebo, a czischi zyemyą, aczsesch ma ostacz pischnim a gnyewywim wyernye sam pkyel?

     [Gdy ubodzy duchem mają niebo, a cisi ziemię, aczżeż ma ostać pysznym a gniewiwym wiernie sam pkieł?]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “aczżeż”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN