antaŭtuko

See also: antautuko

Esperanto

Etymology

From antaŭ- (“before”) +‎ tuko (“cloth”).

Pronunciation

• IPA^(key): [antau̯ˈtuko]
• Rhymes: -uko
• Hyphenation: an‧taŭ‧tu‧ko

Noun

antaŭtuko (accusative singular antaŭtukon, plural antaŭtukoj, accusative plural antaŭtukojn)

1. apron
   • 1997 March, Julian Modest, “En la ombro de la silento”, in Monato‎^[1], →ISSN, →OCLC, page 14:

     Dorina rapide demetis la antaŭtukon, surmetis la pluvmantelon kaj eliris eksteren.

     Dorina quickly took off her apron, put on her raincoat, and went outside.