banbhairdéir

Irish

Etymology

From ban- (feminine prefix) +‎ bairdéir (“warder”).

Noun

banbhairdéir m (genitive singular banbhairdéara, nominative plural banbhairdéirí)

1. wardress

Declension

Declension of banbhairdéir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative banbhairdéir banbhairdéirí Vocative a bhanbhairdéir a bhanbhairdéirí Genitive banbhairdéara banbhairdéirí Dative banbhairdéir banbhairdéirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an banbhairdéir na banbhairdéirí Genitive an bhanbhairdéara na mbanbhairdéirí Dative leis an mbanbhairdéir don bhanbhairdéir leis na banbhairdéirí

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “banbhairdéir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN