bełkot

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɛwkɔt̪/

Noun

bełkot m inan

1. stammer
2. gibberish, gobbledygook

   Z jego ust dobywał się kompletny bełkot.

   From his mouth came complete gobbledygook.

   Takiego bełkotu jak od niej, już dawno nie słyszałem.

   I’ve never heard such gobbledygook from her before.

Declension

Declension of bełkot

	singular	plural
nominative	bełkot	bełkoty
genitive	bełkotu	bełkotów
dative	bełkotowi	bełkotom
accusative	bełkot	bełkoty
instrumental	bełkotem	bełkotami
locative	bełkocie	bełkotach
vocative	bełkocie	bełkoty

Further reading

• bełkot in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN