beklaatschen
Luxembourgish
Etymology
From be- + klaatschen
Verb
beklaatschen (third-person singular present beklaatscht, past participle beklaatscht, auxiliary verb hunn)
- to slander
Conjugation
| Regular | ||
|---|---|---|
| infinitive | beklaatschen | |
| participle | beklaatscht | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | beklaatschen | — |
| 2nd singular | beklaatschs | beklaatsch |
| 3rd singular | beklaatscht | — |
| 1st plural | beklaatschen | — |
| 2nd plural | beklaatscht | beklaatscht |
| 3rd plural | beklaatschen | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||