blöda
Swedish
Etymology
From Old Swedish blø̄þa, from Old Norse blœða, from Proto-Germanic *blōþijaną.
Verb
blöda
Conjugation
Conjugation of blöda (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | blöda | blödas | ||
Supine | blött | blötts | ||
Imperative | blöd | — | ||
Imper. plural1 | blöden | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | blöder | blödde | blöds, blödes | blöddes |
Ind. plural1 | blöda | blödde | blödas | blöddes |
Subjunctive2 | blöde | blödde | blödes | blöddes |
Participles | ||||
Present participle | blödande | |||
Past participle | blödd | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |