bullitus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of bulliō.
Participle
[edit]bullītus (feminine bullīta, neuter bullītum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | bullītus | bullīta | bullītum | bullītī | bullītae | bullīta | |
Genitive | bullītī | bullītae | bullītī | bullītōrum | bullītārum | bullītōrum | |
Dative | bullītō | bullītō | bullītīs | ||||
Accusative | bullītum | bullītam | bullītum | bullītōs | bullītās | bullīta | |
Ablative | bullītō | bullītā | bullītō | bullītīs | |||
Vocative | bullīte | bullīta | bullītum | bullītī | bullītae | bullīta |
References
[edit]- “bullitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- bullitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.