chęć

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *xǫtь, *xutь. Doublet of chuć (“lust”).

Pronunciation

• IPA^(key): /xɛɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

Noun

chęć f (diminutive chętka)

1. wish, desire
2. willingness

Declension

Declension of chęć

	singular	plural
nominative	chęć	chęci
genitive	chęci	chęci
dative	chęci	chęciom
accusative	chęć	chęci
instrumental	chęcią	chęciami
locative	chęci	chęciach
vocative	chęci	chęci

Synonyms

• ochota

Antonyms

• niechęć

Derived terms

• zachęcać, zachęcić
• zachęta
• chętny
• chętnie

Further reading

• chęć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN