clavichordium
Latin
Etymology
clāvis (“key”) + chorda (“chord, string”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /klaː.u̯iːˈkʰor.di.um/, [kɫ̪äːu̯iːˈkʰɔrd̪iʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kla.viˈkor.di.um/, [kläviˈkɔrd̪ium]
Noun
clāvīchordium n (genitive clāvīchordiī or clāvīchordī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | clāvīchordium | clāvīchordia |
Genitive | clāvīchordiī clāvīchordī1 |
clāvīchordiōrum |
Dative | clāvīchordiō | clāvīchordiīs |
Accusative | clāvīchordium | clāvīchordia |
Ablative | clāvīchordiō | clāvīchordiīs |
Vocative | clāvīchordium | clāvīchordia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants
- English: clavichord
- French: clavicorde
- Irish: clabhchorda
- Italian: clavicordo
- Spanish: clavicordio