concrescentia
Latin
Noun
concrescentia f (genitive concrescentiae); first declension
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | concrescentia | concrescentiae |
Genitive | concrescentiae | concrescentiārum |
Dative | concrescentiae | concrescentiīs |
Accusative | concrescentiam | concrescentiās |
Ablative | concrescentiā | concrescentiīs |
Vocative | concrescentia | concrescentiae |
Participle
(deprecated template usage) concrēscentia
- nominative neuter plural of concrēscēns
- accusative neuter plural of concrēscēns
- vocative neuter plural of concrēscēns
References
- “concrescentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- concrescentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.