conmoriens
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of conmorior.
Participle
[edit]conmoriēns (genitive conmorientis); third-declension one-termination participle
- Alternative form of commoriēns
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | conmoriēns | conmorientēs | conmorientia | ||
Genitive | conmorientis | conmorientium | |||
Dative | conmorientī | conmorientibus | |||
Accusative | conmorientem | conmoriēns | conmorientēs conmorientīs |
conmorientia | |
Ablative | conmoriente conmorientī1 |
conmorientibus | |||
Vocative | conmoriēns | conmorientēs | conmorientia |
1When used purely as an adjective.