consolabilis

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 19:26, 21 July 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

From cōnsōlor +‎ -bilis.

Pronunciation

Adjective

cōnsōlābilis (neuter cōnsōlābile); third-declension two-termination adjective

  1. consolable
  2. consolatory

Declension

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative cōnsōlābilis cōnsōlābile cōnsōlābilēs cōnsōlābilia
Genitive cōnsōlābilis cōnsōlābilium
Dative cōnsōlābilī cōnsōlābilibus
Accusative cōnsōlābilem cōnsōlābile cōnsōlābilēs
cōnsōlābilīs
cōnsōlābilia
Ablative cōnsōlābilī cōnsōlābilibus
Vocative cōnsōlābilis cōnsōlābile cōnsōlābilēs cōnsōlābilia

References

  • consolabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • consolabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • consolabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.