consolidatio
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /kon.so.liˈdaː.ti.oː/, [kõːs̠ɔlʲɪˈd̪äːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kon.so.liˈdat.t͡si.o/, [konsoliˈd̪ät̪ː͡s̪io]
Noun
cōnsolidātiō f (genitive cōnsolidātiōnis); third declension
- The act of establishing or confirming ownership; consolidation.
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | cōnsolidātiō | cōnsolidātiōnēs |
Genitive | cōnsolidātiōnis | cōnsolidātiōnum |
Dative | cōnsolidātiōnī | cōnsolidātiōnibus |
Accusative | cōnsolidātiōnem | cōnsolidātiōnēs |
Ablative | cōnsolidātiōne | cōnsolidātiōnibus |
Vocative | cōnsolidātiō | cōnsolidātiōnēs |
Descendants
- French: consolidation
- Italian: consolidazione
- Portuguese: consolidação
- Russian: консолида́ция (konsolidácija)
- Spanish: consolidació
References
- “consolidatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- consolidatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.