consultatus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of cōnsultō.
Participle
[edit]cōnsultātus (feminine cōnsultāta, neuter cōnsultātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōnsultātus | cōnsultāta | cōnsultātum | cōnsultātī | cōnsultātae | cōnsultāta | |
Genitive | cōnsultātī | cōnsultātae | cōnsultātī | cōnsultātōrum | cōnsultātārum | cōnsultātōrum | |
Dative | cōnsultātō | cōnsultātō | cōnsultātīs | ||||
Accusative | cōnsultātum | cōnsultātam | cōnsultātum | cōnsultātōs | cōnsultātās | cōnsultāta | |
Ablative | cōnsultātō | cōnsultātā | cōnsultātō | cōnsultātīs | |||
Vocative | cōnsultāte | cōnsultāta | cōnsultātum | cōnsultātī | cōnsultātae | cōnsultāta |
References
[edit]- consultatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)