coquinarius
Latin
Etymology
Adjective
coquīnārius (feminine coquīnāria, neuter coquīnārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | coquīnārius | coquīnāria | coquīnārium | coquīnāriī | coquīnāriae | coquīnāria | |
Genitive | coquīnāriī | coquīnāriae | coquīnāriī | coquīnāriōrum | coquīnāriārum | coquīnāriōrum | |
Dative | coquīnāriō | coquīnāriō | coquīnāriīs | ||||
Accusative | coquīnārium | coquīnāriam | coquīnārium | coquīnāriōs | coquīnāriās | coquīnāria | |
Ablative | coquīnāriō | coquīnāriā | coquīnāriō | coquīnāriīs | |||
Vocative | coquīnārie | coquīnāria | coquīnārium | coquīnāriī | coquīnāriae | coquīnāria |
Descendants
- Occitan: cosinièr
- Portuguese: cozinheiro
- Romansch: cuschinar
- Sardinian: cochineri, coghineri, coxineri, cuxineri
- Spanish: cocinero, coquinario
References
- “coquinarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- coquinarius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- coquinarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.