criminatio
Latin
Etymology
2=kreyPlease see Module:checkparams for help with this warning.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /kriː.miˈnaː.ti.oː/, [kriːmɪˈnäːt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kri.miˈnat.t͡si.o/, [krimiˈnät̪ː͡s̪io]
Noun
crīminātiō f (genitive crīminātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | crīminātiō | crīminātiōnēs |
Genitive | crīminātiōnis | crīminātiōnum |
Dative | crīminātiōnī | crīminātiōnibus |
Accusative | crīminātiōnem | crīminātiōnēs |
Ablative | crīminātiōne | crīminātiōnibus |
Vocative | crīminātiō | crīminātiōnēs |
Descendants
- Portuguese: criminação
- Spanish: criminación
References
- “criminatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “criminatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- criminatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.