diplomaticus
Latin
Etymology
dīplōma (stem: dīplōmat-) + -icus
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /diː.ploːˈma.ti.kus/, [d̪iːpɫ̪oːˈmät̪ɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /di.ploˈma.ti.kus/, [d̪iploˈmäːt̪ikus]
Adjective
dīplōmaticus (feminine dīplōmatica, neuter dīplōmaticum); first/second-declension adjective
- diplomatic (clarification of this definition is needed)
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dīplōmaticus | dīplōmatica | dīplōmaticum | dīplōmaticī | dīplōmaticae | dīplōmatica | |
Genitive | dīplōmaticī | dīplōmaticae | dīplōmaticī | dīplōmaticōrum | dīplōmaticārum | dīplōmaticōrum | |
Dative | dīplōmaticō | dīplōmaticō | dīplōmaticīs | ||||
Accusative | dīplōmaticum | dīplōmaticam | dīplōmaticum | dīplōmaticōs | dīplōmaticās | dīplōmatica | |
Ablative | dīplōmaticō | dīplōmaticā | dīplōmaticō | dīplōmaticīs | |||
Vocative | dīplōmatice | dīplōmatica | dīplōmaticum | dīplōmaticī | dīplōmaticae | dīplōmatica |