discissurus
Latin
Etymology
Future active participle of dīscindō.
Participle
dīscissūrus (feminine dīscissūra, neuter dīscissūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dīscissūrus | dīscissūra | dīscissūrum | dīscissūrī | dīscissūrae | dīscissūra | |
Genitive | dīscissūrī | dīscissūrae | dīscissūrī | dīscissūrōrum | dīscissūrārum | dīscissūrōrum | |
Dative | dīscissūrō | dīscissūrō | dīscissūrīs | ||||
Accusative | dīscissūrum | dīscissūram | dīscissūrum | dīscissūrōs | dīscissūrās | dīscissūra | |
Ablative | dīscissūrō | dīscissūrā | dīscissūrō | dīscissūrīs | |||
Vocative | dīscissūre | dīscissūra | dīscissūrum | dīscissūrī | dīscissūrae | dīscissūra |