draakon

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 11:12, 14 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Estonian

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

draakon (genitive draakoni, partitive draakonit)

  1. dragon

Declension

Declension of draakon (ÕS type 2/õpik, no gradation)
singular plural
nominative draakon draakonid
accusative nom.
gen. draakoni
genitive draakonite
partitive draakonit draakoneid
illative draakonisse draakonitesse
draakoneisse
inessive draakonis draakonites
draakoneis
elative draakonist draakonitest
draakoneist
allative draakonile draakonitele
draakoneile
adessive draakonil draakonitel
draakoneil
ablative draakonilt draakonitelt
draakoneilt
translative draakoniks draakoniteks
draakoneiks
terminative draakonini draakoniteni
essive draakonina draakonitena
abessive draakonita draakoniteta
comitative draakoniga draakonitega