dyrektor
Polish
Etymology
From (deprecated template usage) [etyl] German Direktor.
Noun
dyrektor m pers
Declension
Declension of dyrektor
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dyrektor | dyrektorzy/dyrektorowie |
| genitive | dyrektora | dyrektorów |
| dative | dyrektorowi | dyrektorom |
| accusative | dyrektora | dyrektorów |
| instrumental | dyrektorem | dyrektorami |
| locative | dyrektorze | dyrektorach |
| vocative | dyrektorze | dyrektorzy/dyrektorowie |
Noun
dyrektor f (indeclinable)