factitius
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /fakˈtiː.ti.us/, [fäkˈt̪iːt̪iʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /fakˈtit.t͡si.us/, [fäkˈt̪it̪ː͡s̪ius]
Adjective
[edit]factītius (feminine factītia, neuter factītium); first/second-declension adjective
- Alternative form of factīcius
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | factītius | factītia | factītium | factītiī | factītiae | factītia | |
Genitive | factītiī | factītiae | factītiī | factītiōrum | factītiārum | factītiōrum | |
Dative | factītiō | factītiō | factītiīs | ||||
Accusative | factītium | factītiam | factītium | factītiōs | factītiās | factītia | |
Ablative | factītiō | factītiā | factītiō | factītiīs | |||
Vocative | factītie | factītia | factītium | factītiī | factītiae | factītia |
References
[edit]- “factitius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press