friður

See also: fríður and Fríður

Faroese

Etymology

From Old Norse friðr, from Proto-Germanic *friþuz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɹiːjʊɹ/

  Rhymes: -iːjʊɹ

Noun

friður m (genitive singular friðar, uncountable)

1. peace

Declension

m13s	Singular
	Indefinite	Definite
Nominative	friður	friðurin
Accusative	frið	friðin
Dative	frið(i)	frið(i)num
Genitive	friðar	friðarins

Related terms

• friðarligur (peaceful)

---

Icelandic

Etymology

From Old Norse friðr, from Proto-Germanic *friþuz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfrɪːðʏr/

  Rhymes: -ɪːðʏr

Noun

friður m (genitive singular friðar, no plural)

1. peace
   • Universal Declaration of Human Rights (Icelandic, English)

     Það ber að viðurkenna, að hver maður sé jafnborinn til virðingar og réttinda, er eigi verði af honum tekin, og er þetta undirstaða frelsis, réttlætis og friðar i heiminum.

     Whereas recognition of the inherent dignity and of the equal and inalienable rights of all members of the human family is the foundation of freedom, justice and peace in the world.

2. tranquility

Derived terms

• elska friðinn
• láta í friði
• friða
• friðarbogi
• friðarbönd
• friðarfundur
• friðarmerki
• friðarpípa
• friðarsamningur
• friðarsáttmáli
• friðarskilmáli
• friðarskjöldur

  bregða upp friðarskildi

• friðarsveitir
• friðarþing
• friðbenda
• friðbönd

  spretta friðböndum

• friðgegn
• friðgæla
• friðheilagur
• friðhelgur
• friðland
• friðlaus
• friðlegur
• friðlýsa
• friðlæ
• friðmál
• friðmælast
• friðmæli
• friðrof
• friðrofi
• friðröskuður
• friðsamur
• friðsemd
• friðsemi
• friðslit
• friðspell
• friðstefna
• friðstóll
• friðsæll
• friðun
• friðvandur
• friðvænlegur
• friðþæging
• friðþægja
• páskafriður
• ófriður