goworzyć

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *govorìti. First attested in 1471.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɡɔvɔr̝it͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɡɔvɔr̝it͡ɕ/

Verb

goworzyć impf

1. to talk, to discuss

   Synonyms: gatać, rozmawiać

   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 121:

     Gadalisczie, movyli, govorzily tractabatis (interrogabat eos: Quid in via tractabatis? Marc 9, 32)

     [Gadaliście, mowili, goworzyli tractabatis (interrogabat eos: Quid in via tractabatis? Marc 9, 32)]

Related terms

nouns

• gwar

 

verbs

• gwarzyć impf

 

Descendants

• Polish: gaworzyć

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “goworzyć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN