grabarz
Polish
Alternative forms
Etymology
Borrowed from Middle High German grabære (“digger, gravedigger”).
Noun
grabarz m pers
- gravedigger
- Dwaj grabarze zakopali ciało i zostawiwszy na mogile palące się latarnie odchodzą...
- Grobarz w tym pogrzebiony grobie wśrzód cmentarza; Jakoż dostał tak rychło drugiego grobarza?
- Grabarze nie byli jeszcze gotowi z kopaniem dołu, ich łopaty niosły surowy zapach świeżej ziemi.
- Wrogi ich wabią z dala jak grabarze!
- Grabarzu, nigdy wasza nie spoczywa praca, wszystko dla was jedno, piątek czy niedziela, i gdy my używamy wytchnienia, wesela, wasz rydel ziemię tylko na groby przewraca.
Declension
Declension of grabarz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | grabarz | grabarze |
| genitive | grabarza | grabarzy/grabarzów |
| dative | grabarzowi | grabarzom |
| accusative | grabarza | grabarzy/grabarzów |
| instrumental | grabarzem | grabarzami |
| locative | grabarzu | grabarzach |
| vocative | grabarzu | grabarze |
Noun
Lua error in Module:zlw-lch-headword at line 338: Unrecognized Polish gender: m-an
Declension
Declension of grabarz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | grabarz | grabarze |
| genitive | grabarza | grabarzy |
| dative | grabarzowi | grabarzom |
| accusative | grabarza | grabarze |
| instrumental | grabarzem | grabarzami |
| locative | grabarzu | grabarzach |
| vocative | grabarzu | grabarze |
Synonyms
- (gravedigger): kopidół (regional)
- (sexton beetle): grabarz pospolity