hakaret
Turkish
Etymology
Ultimately from Arabic حَقَارَة (ḥaqāra).
Noun
hakaret (definite accusative hakareti, plural hakaretler)
- insult
Declension
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | hakaret | |
Definite accusative | hakareti | |
Singular | Plural | |
Nominative | hakaret | hakaretler |
Definite accusative | hakareti | hakaretleri |
Dative | hakarete | hakaretlere |
Locative | hakarette | hakaretlerde |
Ablative | hakaretten | hakaretlerden |
Genitive | hakaretin | hakaretlerin |