immoraturus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future active participle of immoror.
Participle
[edit]immorātūrus (feminine immorātūra, neuter immorātūrum); first/second-declension participle
- about to loiter
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | immorātūrus | immorātūra | immorātūrum | immorātūrī | immorātūrae | immorātūra | |
Genitive | immorātūrī | immorātūrae | immorātūrī | immorātūrōrum | immorātūrārum | immorātūrōrum | |
Dative | immorātūrō | immorātūrō | immorātūrīs | ||||
Accusative | immorātūrum | immorātūram | immorātūrum | immorātūrōs | immorātūrās | immorātūra | |
Ablative | immorātūrō | immorātūrā | immorātūrō | immorātūrīs | |||
Vocative | immorātūre | immorātūra | immorātūrum | immorātūrī | immorātūrae | immorātūra |