impulsivus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 20:06, 21 July 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

impulsus +‎ -īvus.

Pronunciation

Adjective

impulsīvus (feminine impulsīva, neuter impulsīvum); first/second-declension adjective

  1. impulsive

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative impulsīvus impulsīva impulsīvum impulsīvī impulsīvae impulsīva
Genitive impulsīvī impulsīvae impulsīvī impulsīvōrum impulsīvārum impulsīvōrum
Dative impulsīvō impulsīvō impulsīvīs
Accusative impulsīvum impulsīvam impulsīvum impulsīvōs impulsīvās impulsīva
Ablative impulsīvō impulsīvā impulsīvō impulsīvīs
Vocative impulsīve impulsīva impulsīvum impulsīvī impulsīvae impulsīva

Descendants

  • Catalan: impulsiu
  • English: impulsive
  • French: impulsif
  • Italian: impulsivo

Template:mid2