incinctus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 09:51, 25 September 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Perfect passive participle of incingō

Participle

incīnctus (feminine incīncta, neuter incīnctum); first/second-declension participle

  1. draped, wreathed, surrounded

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative incīnctus incīncta incīnctum incīnctī incīnctae incīncta
Genitive incīnctī incīnctae incīnctī incīnctōrum incīnctārum incīnctōrum
Dative incīnctō incīnctō incīnctīs
Accusative incīnctum incīnctam incīnctum incīnctōs incīnctās incīncta
Ablative incīnctō incīnctā incīnctō incīnctīs
Vocative incīncte incīncta incīnctum incīnctī incīnctae incīncta

Descendants

References

  • incinctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • incinctus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers